Uien
rode uiDe rode ui behoort tot de Aliaceae-familie en onderscheidt zich van de gele ui door een mildere smaak. Dit verklaart waarom het vaak rauw gegeten wordt in een salade of bij rood vlees. Gekookt verbetert het de smaak van een soep of taart. Er bestaan meer dan duizend uienvariëteiten, waarvan er vele rood zijn, zoals Bronzé d'Amposta, Figaro of Furio. Uien planten en kweken is eenvoudig. Het verschil tussen soorten is de rijpingstijd.
Het zaaien moet gebeuren na de voorjaarsvorst. Het zaaischema varieert afhankelijk van het ras. De zaden worden in ondiepe voren geplaatst en ongeveer dertig centimeter uit elkaar geplaatst. Ze zijn alleen bang voor demping als de tuingrond te sponsachtig is en het duurt minder dan twee weken voordat ze tevoorschijn komen. De zaailingen moeten een maand later worden uitgedund. De grond moet gedraineerd en zanderig zijn. De rode ui past zich aan alle streken aan, maar geeft de voorkeur aan de meest gematigde.
Eenmaal in de grond in de moestuin heeft de rode ui vrijwel geen onderhoud nodig. Door de bladeren te buigen terwijl ze groeien, wordt de ui groter. De enige zorg van de tuinman is om de gewassen ongeveer elke drie jaar te wisselen. De ui wordt zes maanden na het zaaien geoogst en is rijp als de stengel droog is.
